Sepak Takraw czyli Zośka w Laosie

Na czym polega gra w zośkę (inna nazwa: footbag) chyba wszyscy wiedzą: polega to na podbijaniu małej piłeczki. Można to robić dowolną częścią ciała, byle nie ręką. Im bardziej wyrafinowane uderzenie, im bardziej spektakularna figura, tym lepiej.

Nie wszyscy wiedzą jednak, że w Laosie też grają w zośkę….albo przynajmniej w jej odmianę.

Kataw to gra, w której zawodnicy odbijają małą rattanowa lub plastikowa piłeczkę. Piłeczka ma średnicę ok. 12 cm i może być odbijana jedynie głową lub nogami czy stopami. Gra się drużynowo, podobnie do siatkówki – zawodnicy rozstawieni są albo w kręgu albo naprzeciw siebie (są wtedy rozdzieleni siatką). Drużyny mają po dwie lub trzy osoby. Punkty przyznaje się za styl, stopień trudności i finezji kopnięć. Generalnie im bardziej efektownie, tym lepiej. A bywa bardzo efektownie. To co widzicie poniżej, to rozgrywka podpatrzona pewnego popołudnia, na boisku na tyłach świątyni, w jednej z małych miejscowości w Laosie, przy granicy z Kambodżą.

Kataw jest bardzo popularne w krajach azjatyckich. Oficjalna nazwa to sepak takraw. „Sepak” to malezyjskie słowo oznaczające kopnięcie, a „takraw” to tajskie słowo oznaczające rattanową piłkę. Sepak takraw jest dyscypliną olimpijską, rozgrywaną na igrzyskach azjatyckich – organizowanych co cztery lata przez Azjatycką Radę Olimpijską pod nadzorem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego. Ostatnie igrzyska odbyły się w Korei Południowej, w 2014. Startowały w nich reprezentacje wielu krajów, także europejskich (np. Czechy czy Austria). W 2014 roku zwyciężył Myanmar (drużyny 3 osobowe) i Tajlandia (drużyny 2 osobowe).
Na poniższych zdjęciach mecz w lokalnym „ośrodku sportu i rekreacji”, w jednej z miejscowości w Laosie.

A Wy? Jaki sport uprawiacie? 😉